Stoelenreconstructie

5 juni 2008

Ouderwetse stoelen, moderne stoelen, stoelen uit een schoollokaal of uit een ziekenhuis. Het podium staat er vol mee. Acteur Jochem Stavenuiter zet een paar stoelen in een groepje bij elkaar: dit is het huis bij de dijk. Andere stoelen in een halve cirkel: de receptie van het verzorgingstehuis. Met behulp van die stoelen probeert Stavenuiter tijdens de voorstelling Eleonora een reconstructie te maken van zijn jeugd die bepaald werd door zijn door een hersenbloeding dementerende moeder.
Stavenuiter maakt deel uit van het bewegingstheaterduo Bambie, waarmee hij al jaren succesvol mimevoorstellingen maakt. Maar hij blijkt ook een aangenaam verteller. Hij doet dat schijnbaar nonchalant, maar open naar het publiek. Soms speelt hij heel even de hoofdpersonen uit: zichzelf als bankhangende puber, de vrouw achter de receptie en, vaak kort, maar heel liefdevol, zijn eigen moeder. Op die momenten laat hij terloops nog even zien hoe goed hij is als fysiek acteur. Met een hangende schouder of een raar loopje zet hij geestig, maar tegelijkertijd oprecht de verschillende maffe types uit het verzorgingstehuis neer. Maar het mooiste moment in deze kleine, ontroerende voorstelling is wanneer moeder met behulp van de stoelenreconstructie van haar zoon de weg weer terug naar huis vindt.

Robbert van Heuven, 2008